Leert goede schrijvers de laatste 20%

‘Bloggen, levert dat nou nog wat op?’

man die zegt: bloggen wat levert het op
’Die Kilian,’ had de marketingman gezegd; ’dat is niet serieus. Die schrijft alleen verhááltjes.’

Hij was in gesprek met zijn businesscoach.

Toevallig ook de mijne.

Mijn businesscoach, Ellen de Lange, had hem sceptisch aangekeken. Dat weet ik, want dat doet ze ook bij mij:

businesscoach Ellen de Lange weet dat bloggen veel zin heeft
…ze kijkt me sceptisch aan..

En toen had ze gniffelend gezegd (dat doet ze ook altijd):

’Nou, daar vergis je je in. Ze doet drie cursussen per jaar, die zitten vol. Bijna zonder reclame. Die vergeet ze steeds, daar moet ik haar aan herinneren. En omdat ik haar coach ben weet ik dat ze bezig is met een paar hele coole producten.’

Zo noemt ze dat.

Coole producten.

Vooruit dan maar. Van de één kun je meer hebben dan van de ander.

Maar waar het hier om gaat is: de marketingman bleek onder de indruk. Dát had hij niet verwacht.

Geen reclame, geen serieus bedrijf, is kennelijk zijn overtuiging.

Weer een marketer die géén idee heeft van wat bloggen nou echt oplevert

(Ik raad hem deze video aan, let op bij 33 sec. Of lees Scott Stratten’s Unmarketing.)


Ik keek haar peinzend aan.

’Daar zou je nou eens een blog over moeten schrijven’, wou ik zeggen. Maar ze zei het zelf al: ’Daar ga ik denk ik maar eens over bloggen.’

Ze heeft geen blogcoach nodig.

Ik wel een businesscoach.

Praatjes heb ik genoeg, maar zakelijk inzicht: ho maar

Niet van nature, tenminste.

Net zoals de mééste online ondernemers die pas op latere leeftijd en geheel onverwacht ondernemer zijn geworden.

Ik begin het zo langzaamaan wel een béétje te snappen. Ik let natuurlijk goed op.

Online Marketing-crack Mark Schaefer zei in een podcast (nr. 24): ‘I only touch Content, Clients and Classes – I outsource everything else.’

Goed idee, dacht ik.

In 2011 begon ik zonder hulp

Inmiddels heb ik een boekhouder, een programmeur, een grafisch ontwerpster en een personal trainer. Ik weet niet wie het meest onmisbaar is – ik denk de programmeur.

O, en een business coach

Zou ik bijna vergeten, hoewel zij toch het meeste kost van allemaal.

Zóveel dat ik eerst niet aan Hem Die Niet Genoemd Wil Worden durfde te vertellen dat ik haar had ingehuurd.

Nu maakte dat niet uit, want ik vertel hem nooit wat.

Maar ik zat ermee.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelfs van wakker lag. Van haar tarief. Want ja, ongeduldig als ik ben wilde ik natuurlijk geen Groeisprong– jaar in een groepje.

Ik zou sowieso nooit meedoen aan een training die Groeisprong heet.

Nee, ik wou gewoon een efficiënt privé-overleg. En mijn tweede bezwaar was dat De Lange dat een VIP-dag noemt. Met een sjieke lunch op een sjieke plek.

Ik doe sowieso niet aan VIP-dagen. Evenmin aan dure lunches. Ik ben al tevreden met een slaatje.

‘Zet me aan jouw keukentafel, met een boterham, dan trekken we de lunch van de prijs af’, stelde ik voor. ‘O ja, en het mag géén VIP-dag heten. Dat past niet bij mijn bedrijfsfilosofie.’

Wat vertelt zo’n business coach je nou?

Dat ze die drie sterren-lunch wel wil schrappen, maar dat de prijs hetzelfde blijft.

Dat is les nummer één.

Elke coach, elke mentor, elke therapeut begint al met opvoeden vóór de voordeur.

Als ze dat niet doen, moet je wegwezen.

Een goede leermeester laat je van de ene verbazing in de andere vallen.  Tot je het snapt. Dan is het tijd voor de volgende.

En op die niet-VIP-dag zelf?

De Lange gaf me een gouden tip

Die ga ik hier niet onthullen, maar hij was het ei van Columbus.

Sindsdien zitten mijn cursussen vol.

Het was een voor de hand liggende tip.

Eigenlijk had ik hem zelf wel kunnen bedenken.

Maar ja, dat deed ik niet, hè.

Ik verdiende haar honorarium in no time dubbel terug

Een mooie Return On Investment.

En ondertussen ontdekte ik hoe geestverruimend een goede coach is. Voor problemen waar ik weken over pieker geeft De Lange spontaan een oplossing.

Ze denkt om. Ze spreekt tegen. Ze verlegt grenzen.

Ze denkt dingen die ik zelf niet durf te denken.

Het is brainstormen in het kwadraat, wat we doen

Ik raad het iedereen aan. Hulp zoeken.

Wij online dienstverleners hebben allemáál hulp nodig. Soms bij het zakendoen. Soms bij de vormgeving. Soms bij de foto’s, of de video’s. Bij illustraties. Bij het schrijven. Bij het inrichten. Bij hoe je effecief gebruik maakt van social media. Bij wat je in een nieuwsbrief zet. Enzovoorts.

Het online zakendoen is zo ingewikkeld dat niemand álle aspecten beheerst.

Ik zie het elke dag:

• Mensen met een prachtig geschreven blog, maar een hopeloos ontworpen site
• Mensen met een oogverblindende site – waar je de weg niet kunt vinden
• Mensen met een goed navigeerbare site – waar kraak noch smaak aan zit
• Mensen met een site waar alles klopt: teksten, foto’s, ontwerp, helderheid – maar met een onduidelijk aanbod
• Mensen met een perfect aanbod – maar zonder klanten, want ze hebben geen e-mail-nieuwsbrief

Enzovoort.

Alles grijpt in elkaar. En alles is belangrijk.

De meesten van ons beheersen wel een aantal van de vaardigheden die je nodig hebt voor online succes. Maar zelden alle.
En aangezien er nog geen online business universiteiten zijn, leren we elkaar het vak.

Jij mij, en ik jou.

NB. Toen ik dit blog schreef deed Ellen nog weleens privé-gesprekken met mensen als ik. Inmiddels heeft ze alleen nog maar een jaarprogramma. Dat is een heel ander soort begeleiding.

tips voor beter bloggen

(Zet je VPN uit als de knop niet werkt).

Over Kitty Kilian

Kitty Kilian

Schreef voor NRC, gaf les aan vakopleidingen Journalistiek. Sinds 2011 docent copywriting | De Blogacademie. Delicate as a hand grenade.

Cursussen:
Blogbasics (beginners)
Blogpro (professionals)
Karakter & Dialoog (fictie)
Little Black Dress (strakke huisstijl)

52 comments

  • Het is net alsof ik dit soort tips de laatste tijd overal tegenkom. Zal wel een teken zijn ; )

    Ik worstel er zelf ook mee. Heb het lezen van dit blogartikel 5 dagen uitgesteld omdat ik geen tijd had, ahum : )

    Een boekhouder en werkster heb ik al, maar vind het moeilijk om iets uit de core van mijn bedrijf uit te besteden. Bang dat dat ten koste gaat van de kwaliteit waar ik op sta…

    Toch verder over denken : ) Bedankt Kitty!

  • Toch maar eens mijn schroom overwinnen en een reactie geven. Ik lees ze (bijna) elke week en het is haast pure ontspanning om te lezen over wat er werkelijk toe doet. Want zo voelt dat. Inderdaad, je kunt als ondernemer niet zonder hulp. Het is soms even zoeken naar de juiste hulp, de persoon die echt bevalt, die je echt iets te bieden heeft. Voor mij is dat bijvoorbeeld Marloes Bouwmeester, van DeIntroverteOndernemer. Bij haar viel alles eindelijk op zijn plek. Maar een wekelijkse wederzijdse coaching met een andere ondernemer, gewoon omdat het klikt en ieder precies dat heeft wat bij de ander ontbreekt, werkt ook fantastisch.

    Ondertussen droom ik ervan zoveel geld te verdienen dat ik nog veel meer kan uitbesteden, zoals mijn btw-aangifte. Een tijd lang heeft mijn zoon dat gedaan, maar hij vond het minstens zo saai en vervelend als ik. Geld maakte dat niet meer goed…

    • Ja, even goed doorzoeken en niet opgeven bij de eerste de beste die niet bevalt. Net als met artsen en tandartsen en fysiotherapeuten enz.
      Boekhouding de deur uit: meteen doen. Wat een lucht levert dat op..

  • Oh dear oh dear….is een zeer puntje, maar je hebt gelijk. Ik wil het altijd allemaal zelf doen en hoop dan gewoon links en rechts wel wat tips op te vangen. Maar zucht…..je hebt gelijk…hulp zou mij snel veel verder brengen, vrees ik :-) Trots overboord en doen?
    Tim Ferris riep ook al zoiets (ben ik nu aan ‘t lezen) Goed, werk aan de winkel: hoe til je een juwelenblog naar de *next level* :-)))))

  • Haha, heel erg leuk om te lezen. Vooral omdat ik bij dezelfde business coach net een Groeisprong heb afgerond :)

    Zaken uitbesteden is heerlijk. Zo kan ik me veel beter richten op wat ik doe en waar ik goed in ben.

  • Grote grijns op mijn gezicht bij ontvangst van je blog. Ik zat in de trein, maar had geen zin om je blog daar te openen (lees het liever full screen) dus had ‘m bewaard voor vandaag. Heerlijk.

    En of het wat oplevert “bloggen”. Al mijn klanten (of moet ik cliënten zeggen) komen via mijn blog in contact met mij. Ik zou niet zonder kunnen en zij ook niet blijkbaar.

    Je zet me wel aan het denken met die business coach. Maar wellicht ga ik een denktank opzetten. Om me scherp te houden en mee te denken 1x in de zoveel tijd. Of ben ik nu bang voor zo’n kritische business coach?

    • Ik heb verschillende denktankjes opgericht in de loop der tijd. Het probleem is dat je precies de feed forward moet krijgen die jij nodig hebt. Zie dat maar eens te regelen in een zelfopgericht denktankje met collega’s of vrienden.

      Is mijn business coach kritisch? Ik geloof het niet. Vooral realistisch en ze denkt heel anders dan ik. Ik denk dat iedereen in een ander proces zit en dat iedereen een eigen type mentor nodig heeft.

      Ik heb er eentje nodig die pittig weerwoord geeft, daar hou ik van. En die mijn angsten ziet en snapt hoe ik daar overheen kom. Want uiteindelijk is het vooral angst die je tegenhoudt.

  • Het meest waardevolle wat een ondernemer heeft, is tijd. En tijd kom ik structureel te kort. (Ook omdat ik maar 4 dagen werk omdat ik óók een doordeweekse dag met mijn kinderen wil doorbrengen.)

    Uitbesteden is om die reden alleen al noodzakelijk, maar ik lig ook wakker van het geld dat dat kost. Dat je de vrijgekomen tijd dan weer kunt gebruiken om méér geld te verdienen…dat geloof je pas als je de stap hebt durven zetten.

    Toen ik begon als ondernemer wilde ik zelf mijn aangiftes doen. Wow, daar was ik snel van genezen, zeg! Dat was het allereerste dat ik uitbesteedde.

    Mijn vrouw en ik zijn bijna zover dat we een werkster inschakelen. Ik denk dat we bij 5 lagen stof eindelijk die knoop doorhakken…

  • Mooi, dankjewel. Precies wat ik ook ervaar, iedereen zijn expertise.
    Ik schreef net deze week in een nieuwsbrief: “Gun anderen ook een baan, werk samen en vul elkaar aan. Zo kan iedereen doen waar hij of zij blij van wordt.”
    Voorlopig schrijf ik vooral omdat ik niet anders kan (en geniet ik van jouw tips.)

  • Inderdaad, dat is wat Ellen me liet zien en het is ook wat ik zelf heb geleerd. Je hebt een systeem nodig dat altijd werkt, anders blijf je bezig met je plaats bepalen. In feite moet je grote lijnen trekken, zodat je de details achter je kunt laten en door kunt gaan met het echte werk. Toch?

    Over die hulp – ik zeg het omdat ik merk dat ik steeds meer wil uitbesteden. Ik heb het helemaal gehad met die boekhouding, bijvoorbeeld. Daar ga ik nog een simpeler systeem voor bedenken. Als je de tijd die vrijkomt effectief benut loont het, maar zelfs als dat niet zo is wil ik het uitbesteden, eerlijk gezegd ;-)

  • “Dat ze die drie sterren-lunch wel wil schrappen, maar dat de prijs hetzelfde blijft.”

    Toen ik mijn leven als zzp’er begon twee jaar geleden, toen dacht ik dat klantvriendelijk zijn betekent dat je je klanten de ruimte geeft om te aan te geven hoe ze een project willen doen.

    Maar dat werkt dus niet. Als dienstverlener ben ik de baas. Ik stel de regels vast. Ik vertel hoe ik wil werken. En ik doe niet aan onderhandelen.

    Het lijkt klantonvriendelijk, maar het werkt vele malen beter – voor de klant en voor mij. :)

    Goed verhaal, Kitty. Enne, ik ben nog in het stadium dat ik zo eigenwijs ben dat ik denk dat ik bijna alles zelf kan. Heb al wel een boekhouder en werkster, en af en toe een ontwerper of programmeur.

  • ‘Het was een voor de hand liggende tip.’

    Dat je die drie sterren-lunch wel wil schrappen, maar dat de prijs hetzelfde blijft? :-)

    • Nee, want ik ging hem niet vertellen.
      Dat van dat harde onderhandelen was voor mij een eye-opener, want ik ben een watje.

      Van een coach (of een mentor enz) leer je veel dingen die je zelf misschien niet eens doet, maar je verruimt je blik. O, kan het ook zo? Sommige dingen neem je over, andere niet. Maar het zet je aan het denken. Dat is de kracht, vind ik.

  • Ik vind het zelf ook altijd zo’n gniffelmoment. Als je vertelt wat je doet – bloggen – en je gesprekspartner in ziet zakken en alvast weg ziet kijken op zoek naar de koffie. En dat je dan vertelt hoeveel lezers je op een goede dag bereikt. Ghehehe.

  • Je bent een van de weinigen die ik uit kan lezen, uit wil lezen en die ook nog elke keer een glimlach op mij tovert, zelfs als je vooral reclame maakt voor iets of iemand.
    En je maakt me nieuwsgierig naar die dure coach van jou, dus ik heb haar al begluurd. Maar dat was vóór dit stuk, na onze ontmoeting.

    • Doe ik niet zo vaak, reclame maken voor iets of iemand. Gelukkig. Zelden, eigenlijk. Ik vind dit stuk eigenlijk ook geen reclame, het is vooral een advies om hulp in te schakelen als je snel verder wil komen.

      Ik zeg: vooral, hè ;-)

  • Mijn moeder tuurde op vrijdag naar de deurmat. Naar hét moment. Hét moment waarop de Libelle door de brievenbus naar binnen werd geschoven. Ik tuur ook op vrijdag. Alleen dan digitaal. Naar mijn mailbox tot jouw blog verschijnt. Omdat ik ze zo graag lees en er zoveel van leer. En omdat ik, als businesscoach, met een nog grotere lach dan normaal je blog lees, durf ik zelfs een keer een reactie achter te laten :-) Bedankt!

    • Wat een aardig compliment! Bedankt.
      Ik heb de tekst een beetje aangepast. Ik bedoelde niet dat iedereen een business coach nodig heeft. Ik bedoelde dat iedereen hulp nodig heeft… maar eerlijk gezegd is een business coach vaak nuttig. Als ik zo om me heen kijk.

Leert goede schrijvers de laatste 20%
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html