Wat maakt topblogs zo top?

‘Wat maakt topblogs zo tóp?’
Pauline vroeg het, twee maanden geleden.

Ik wist het niet, en ik bleef erover dubben. De eerste vraag is natuurlijk:

Wat ís een topblog?

Moeluk.

Zo persoonlijk.

Je beoordeelt een blog immers net zoals je een mens beoordeelt: smaak speelt een rol, maar gedeelde interesse ook. Net als een zekere basiskwaliteit.

Kortom: heeft het blog op zijn minst schone nagels? Is het een beetje in vorm of is het zo’n blog dat elke avond met een krat pils voor de tv hangt? Komt er iets interessants uit, of is het alleen maar leuk om naar te kijken? Moet het zichzelf bewijzen door oorverdovend hard te schreeuwen of is het al wat milder? Op welke partij stemt het? Willen we het vaker over de vloer? Willen we ermee trouwen?

Je hebt blogs met een miljoen lezers waar je toch niks mee hebt.

En je hebt mini-blogjes die je hart stelen.

Bij websites, net als bij mensen, val je niet per sé op de grootste of de populairste.

Da’s flauw, zeg jij: er zijn toch ook wel algemeen geldende criteria?

Net zoals voor literatuur?

Hm…

Voor literatuur zijn die normen ook vaag. De populariteit van romans verandert sterk in de loop van de geschiedenis. Wie leest vandaag Max Havelaar? Meesterwerken blijven onuitgegeven. Bestsellers blijken onleesbare draken.

Aantrekkelijkheid? Schrijfstijl? Of het je emotioneel raakt?

Daar zeg je wat.

We weten allemaal dat je soms op een blog stuit dat er totaal verkeerd uitziet, maar dat je tóch grijpt. En ook dat je weleens een stuk leest waar alle d’s en t’s verwisseld zijn, maar what the hell, het kan je niet schelen: wat een schrijftalent. Of: wat een bevlogenheid.

Laten we aannemen dat iederéén inmiddels een blog kan maken dat er prachtig uitziet

(Kwestie van het juiste theme kiezen, meer niet. Kost je pakweg 50 euro. Of een goede vormgever. Kost je pakweg 2000 euro. Whatever.)

Uiterlijk hoeft met een béétje inspanning geen punt meer te zijn.

Dan hoeven we voor topblog-criteria alleen nog maar te kiezen uit:

Schrijfstijl en bevlogenheid

Allebei van belang, zou je zeggen. Een basisniveau op schrijfgebied moet er wel zijn, bijvoorbeeld. En zonder enthousiasme kom je nergens.

Wat zou jij kiezen?

Een geweldig geschreven blog zonder bevlogenheid? Of een bevlogen blog met een matige schrijfstijl?

Right

Denk maar aan een fantastisch geschreven tekst in de brochure van een bank: die lezen we niet.

Bevlogenheid komt dus als eerste.

There we are:

Vormgeving kun je kopen, je schrijfstijl kun je bijspijkeren. Het enige dat je helemaal zelf moet maken is: esprit.

Esprit. Persoonlijkheid. Enthousiasme.

De blogs die ik bewonder hebben het allemaal.

Ik noem er een paar:

Penelope Trunk is een toonbeeld van anders-zijn en zelf denken: Living up to your potential is BS.

Koen de Jong van Sportrusten.nl, met zijn blogs over ademhaling en hardlopen, is een voorbeeld van iemand die zelf denkt én die hardnekkig nieuwe kennisgebieden verkent: Hoe maak je je hoofd leeg zónder te sporten?

Ruben Bunskoeke van 000.nl, een SEO- en usability-kenner, is zo iemand die vanwege zijn dyslexie eigenlijk een redacteur moet inhuren. Maar hij verdomt het. En ik vergeef hem zijn taalfoutjes. Hij schrijft origineel en ook hij zoekt voortdurend zelf dingen uit: Fuck middelmatige content. Geef alles wat je hebt. Als een gladiator.

Moniek blogt anoniem over de fatale stofwisselingsziekte waar ze mee kampt: ‘Polio polio, een rolstoel met een joystick krijg je niet zómaar kado’. Ze schrijft glashelder, met humor en zelfspot. De tranen rollen vaak op het toetsenbord als ik haar lees.

Waarom zijn die vier blogs zo goed?

Ze doen niet alleen eigen onderzoek (of, in het geval van Moniek: zelfonderzoek).
Ze schrijven niet alleen helder.
Hun doel is ook om anderen oprecht te helpen – met hun inzichten en hun ervaringen.
Ze houden niks achter. Hun blogs zijn geen verkapte snelwegen naar hun verkooppagina’s.
Het gaat over méér.

Het blog van Trunk gaat over de assertiviteit van een razend intelligente vrouw met Asperger. Ze is anders dan anderen, en ze eist het recht op om zichzelf te zijn.

(Je kunt ook zeggen dat ze adviezen geeft over hoe je een carrière moet opbouwen, over hoe je je kinderen kunt homeschoolen, over bloggen, over dealen met je echtgenoot, en alles is een beetje waar.)

Het blog van De Jong gaat over hoe je met minder inspanning meer profijt van je sportprestaties hebt. Over hoe je met je ademhaling spanning vermindert. Over gezonder leven, simpelweg door je van je ademhaling bewust te worden.

Bunskoeke’s blog breekt een lans voor goed bloggen. Voor kwaliteit.

Moniek’s blog gaat over hoe een vrouw haar sterfelijkheid onder ogen ziet. Dapper. Onverschrokken. En soms opstandig. En daarmee troost ze zichzelf, en anderen die in een vergelijkbare situatie zitten.

In hun blogs staat er iets op het spel

Iets waar ze de hele dag mee bezig zijn. Iets waar ze aan denken voor ze gaan slapen en waar ze aan denken als ze wakker worden.

Een topblog gaat over iets wat de schrijver ongewoon ter harte gaat.

Over iets waar hij zonder enige reserve induikt.

Over iets waarover hij niet zou kunnen stoppen met schrijven, zelfs als het moest.

 

• Lees ook: 10 kenmerken van een blogamateur