Leert goede schrijvers de laatste 20%

10 kenmerken van een uitzonderlijk goed blog

6 Min leestijd
42 comments
Bijgewerkt op 7 dec 22
van een uitzonderlijk goed blog word je jaloers

Een uitzonderlijk goed blog is als een vriend die je gedachten raadt.

Het is je een stapje vóór. Het vertelt je wat je zou denken of doen als je maar de juiste input had.

Als blogger heb je aan één simpele test genoeg om te weten of het blog van een collega uitzonderlijk goed is:

Je bent jaloers

En dat moet ook. Jaloezie zet je aan tot harder werken.

Wanneer maakt een blog jaloers?

1. Het raakt je

In 2014 las ik een stuk over de zesdelige autobiografie van een Noorse auteur, Karl Ove Knausgård. Het stuk gaat over openheid en de prijs daarvan. Wanhopig, omdat succes uitbleef, schreef Knausgård over zijn eigen leven. Ongevraagd voerde hij alles en iedereen in zijn omgeving op – plus zijn eigen geheime gedachten. Hij is wereldberoemd aan het worden, maar persoonlijk heeft hij diepe spijt.

Openheid is nogal een thema online. Maar of het nou op papier is of digitaal – zelden lees je zo’n reactie vol spijt.

(Ja, je kunt er over discussiëren of dit een blog is of een artikel. Het is een mix van een recensie en een reportage, geplaatst op de website van een tijdschrift en geschreven door een journalist. Er zit een boel werk in. Maar nergens staat dat je blogposts alleen maar in een uurtje mag schrijven en dat je er niet voor op reis mag. Of dat journalisten niet mogen bloggen. Of dat de beste blogs geen tijdschriften kunnen zijn. We’re making it all up as we go, baby.)

2. Het verrast

Bij Knausgård kan dat alleen omdat ik de facto geen kranten meer lees. Al in 2012 schreven Nederlandse media over de serie, die in het Noors ‘Min kamp’ heet.

Maar ook het interview zelf verrast. Door het thema. Door de eerlijkheid after the fact:

Knausgaard believes that to create literature of lasting value, a writer must try to carve out a freedom from the strictures of society, to stand outside the realm where consideration comes before honesty. It’s an important principle, he thinks—but it carries no weight on a human level. “I … am … the guilty one,” he said, drawing out the words. “And I can’t defend myself. I can defend myself in principle, but not in those individual cases.

“I would never have the ability or the power to do it now,” he said of writing My Struggle. “But I could then, because I was so, in a way, fucked up in my life. I was so desperate, and I didn’t really care. And now I care, you know?”

En het verrast door de grondigheid: de journaliste heeft gesproken met de auteur, met zijn redacteur, met verschillende vrienden. Ze eet mee met zijn gezin.

3. Het leert je iets nieuws

Leven is leren. Zodra we niks nieuws meer leren, valt heel het radarwerk stil.

We zijn online omdat we nieuwsgierig zijn.

Een slechte post kan je toch een slimme tip opleveren. Een saaie nieuwsbrief is misschien prachtig vormgegeven.

4. Het laat je iets doen

Je krijgt een inzicht dat zo helder is, dat je het nooit meer kunt vergeten. Sterker: je wil het direct toepassen. Voor mij was dit zo’n blog:

16 pixels for bodycopy
16 pixels for bodycopy

Drie keer raden hoeveel pixels het font is dat je nu leest. (18, inmiddels, KK 2022)

5. Het voelt als een kado

Je krijgt advies. Een gebruiksaanwijzing. Een tip voor een programma dat je net kon gebruiken. Steun. Herkenning. Een natte zakdoek. Een moment van ontroering. Van bewondering. Van schoonheid. Evenwicht. Een glimlach. Een grijns. Een schaterlach. Een zucht. Hoop. Een nieuwe digitale vriendchap. Een nieuwe manier van naar het leven kijken. Een nieuwe deur, die je niet eerder gezien had.

6. Het lijkt alsof het zichzelf geschreven heeft

Concreet.
Helder.
Lichtvoetig.
Met aandacht voor de lezer, niet voor de schrijver.

7. De vormgeving is hartverscheurend mooi

Good Fucking Design Advice.com
Good Fucking Design Advice.com
'We are a company of cooks'
‘We are a company of cooks’
Teehan/Lax
Teehan+Lax (en lees hier het verdrietige verhaal over hoe het met Teehan+Lax afliep. Het heeft iets te maken met schoonheid en moraal en het vermeende verband daartussen.)
De Correspondent
De Correspondent. Prachtig en met vormtechnische vernieuwingen
Future fabric
Future fabric
'I create websites'
‘I create websites’
'Fuck you congress' (een site die oproept om niet alleen te schelden, maar ook te stemmen)
‘Fuck you congress’ (een site die oproept om niet alleen te schelden, maar ook te stemmen)

8. De vormgeving brengt rust – dankzij een heldere hiërarchie

We willen best rustig lezen, online. Maar we krijgen de kans niet.

Een goed ontwerp kan daar veel aan veranderen. Verdiep je in usability. Een nuttig vak.

Dus maak je homepage niet zo:

Clickmeeting
Clickmeeting

Of zo:

Blind 5 year old.com
Blind 5 year old.com

Maar zo:

'Basic'
‘Basic’

of zo:

Theme van IA.net
Theme van IA.net

Of zo:

Kickpoint.ca
Kickpoint.ca

 

9. De schrijver weet waar hij het over heeft

We lusten geen vijf keer opgewarmde content-soep.

10. Het draait om elegantie

Elegantie
shenamt via photopin cc

Om toegankelijkheid. Eenvoud. Nut.
Om schoonheid. Evenwicht. Souplesse.
Om elegantie.
Mét een vleugje humor.

 

PS. Ik vroeg het deze week ook op Twitter:

 

— Kitty Kilian (@KittyKilian) April 8, 2014

 

 

 

Meer website tips?
10 kenmerken van een blogamateur
10 technieken die elke blogger moet beheersen
Online marketing? Waar begin ik in hemelsnaam?
10 dingen die ik mis had over online ondernemen
Bloggen: 10 tips voor timide online ondernemers

Save

Save

|

tips voor beter bloggen

(Zet je VPN uit als de knop niet werkt).

Over Kitty Kilian

Kitty Kilian

Schreef voor NRC, gaf les aan vakopleidingen Journalistiek. Sinds 2011 docent copywriting | De Blogacademie. Delicate as a hand grenade.

Cursussen:
Blogbasics (beginners)
Blogpro (professionals)
Karakter & Dialoog (fictie)
Little Black Dress (strakke huisstijl)

Zie alle posts

42 comments

  • Het lezen van de site van de traiteur in Los Angeles maakte me ongekend enthousiast. Californie is een gouden land voor mensen die hun eten rechtstreeks bij de boer willen kopen.
    Culinair top-eerlijk en die info dankzij dit blog. Goed blog dus.

    Het grote lettertype dat je gebruikt maakt het veel gemakkelijker om te lezen en bij de les te blijven. Je wil niet weten hoeveel ontwerpers van sites de leesbaarheid totaal negeren. Sites waarbij ik een dubbele leesbril nodig heb sla ik over… net zoals dat soort blogs en nieuwsbrieven… en ik heb er geen zin meer in fouten te herstellen omdat ik die zwarte cursor in die zwarte ondergrond van dit reactieblok nauwelijks kan onderscheiden. Kitty, maar ik ben je dankbaar, want de traiteur in je blog gaat me recepten en foto’s sturen…

  • Wat is elk woord weer raak. Echt elk woord. Over jaloezie gesproken… In de goede zin dan he. Daarom vond ik dat zo treffend als eerste criterium. Prachtig blog weer.

  • Mooi artikel hoor. Lekker geschreven maar vooral overtuigend. Ga zo door :)

  • In een woord: inspiratie.
    Ook mooi geschreven tekst, een prachtige vormgeving of foto’s kunnen zeker zo inspirerend zijn, waardoor ik een blog blijf lezen. ik krijg er energie van.

  • Ik heb het van mijn zus. De schilder. Die geeft gerust toe dat ze jaloers is. Ik merkte dat het een hele goede graadmeter is. Als je niet jaloers bent is het gewoon niet goed genoeg. Punt ;-)

  • Een blog is goed als je almaar wil doorlezen en het jammer is dat ie stopt. Dat had ik nu weer. Jaloezie is een raar ding, iets wat not done is. Er hangt een zweem omheen van een gevoel dat jeniet mag hebben. Gezonde jaloezie kan een enorme stimulans zijn om door te gaan, maar als je doorslaat verlamt het.
    Volgens mij heb ik een interview gezien met Knausgaard waarin hij vertelt over zijn werk en zijn spijt. Intrigerende man, ga het zeker lezen.
    Dank voor je blog weer, als vanouds.

  • “We lusten geen vijf keer opgewarmde content-soep.”

    Mooi gezegd. En zo waar.

    Maar als we er een scheutje persoonlijkheid bij doen en er wat verfrissende voorbeelden overheen strooien, dan is de soep weer lekker?

    • Nee, eigenlijk niet. Er zijn wel een boel posts die handige tips geven die je niet zou willen missen. Maar echt supergoeie posts zijn nooit posts van 12 in een dozijn opgepept met een vleugje oorspronkelijkheid. Dat vind ik toch windowdressing.

      • Je legt de lat wel erg hoog. Bestaan er meer dan een handjevol supergoeie blog posten? Als je wekelijks wilt bloggen, is het dan wel mogelijk om supergoed te zijn?

        Alles is al eens door iemand gezegd, dus als je mensen iets wilt leren, dan kun je nooit geheel origineel zijn. In feite staat in deze blog post ook niks nieuws. Maar dat hoeft ook niet, want mensen willen graag van jou horen wat jij van dingen vindt. Het gaat toch om mensen leren kennen en relaties op te bouwen?

        • Ja, ik leg de lat ff heel hoog. Nee, deze blogpost zelf is niet uitzonderlijk goed. Het is meer een gedachtenoefening. Het stuk dat ik noem onder 1, dat vond ik uitzonderlijk goed. Ook omdat het me een nieuwe misschien heel goede schrijver om te lezen oplevert. Ik weet ook niet eens of een blog ooit aan alle 10 eisen tegelijk kan voldoen. Noch of dat hoeft.

  • Jaloezie is een boeiende drijfveer. En niet alleen met bloggen. Wellicht met alles. Maar misschien is ‘bewondering’ wel een beter woord. En ethischer. ;-)

    De absolute waarheid schrijven blijft problematisch, want je weet nooit of de schrijver echt het achterste van zijn tong laat zien. Henry Miller schreef op zijn minst uitermate openhartig over Amerika, relaties, over kunst, seks en zelfs over mystiek. Toch bleek later, toen een biograaf zijn vrienden en kennissen ging interviewen, dat hij een groot deel van de inhoud van zijn boeken geheel verzonnen had. Is dat erg? Voor meeslepende lectuur? Nee toch.

    Uiteindelijk is het enige wat een lezer in handen heeft jouw tekst. Ongelogen of gelogen. Daar moet ie het mee doen. En dat doet ie. Of niet. Daar ligt de keus en de uitdaging.

    • 1. Ethisch verantwoord is saaier ;-)
      2. Natuurlijk, iedereen maakt zijn eigen verhaal, de schrijver van zijn eigen herinneringen, en dan nog van wat hij daarvan opschrijft en wat hij ervan verdraait terwijl hij schrijft, en de lezer die alleen oppikt wat hij toevallig net op dat moment nodig heeft. We zijn allemaal hopeloos imperfect – en gelukkig ook maar hè?

      • 1. Mee eens Kitty. Saai is suf.

        2. En inderdaad een kniesoor die daar op let, want het gaat om het meeslepende, inspirerende verhaal.

  • Of als je na het lezen denkt: Godverdomme ja, ik moet weer eens echt iets moois gaan schrijven.

      • niet helemaal. Omdat jaloezie bij mij de nasmaak heeft van : ooh kon ik dat ook maar.

        Ik kan het, maar ik moet het maar weer eens gaan doen ook, mensen wakker schudden

        mijn blog van vandaag komt weer een beetje in die richting

        • Aha. Ik beschouw jaloezie als niks ergs, gewoon een beetje jaloers, wel lekker eigenlijk ;-) missschien meer bewondering. Maar met een scherp randje van man, ergens een kleine steek. Anders is het niet goed genoeg, als ik dat niet heb, haha.

Lees meer

Leert goede schrijvers de laatste 20%
google-site-verification: google3d8706b2d2bb5ca6.html