Ik edit een blog (van Sara Ouwehand, Rider’s Dynamics)

Een paar keer per jaar edit ik een blog van een lezer. Vandaag: Sara Ouwehand.

Ouwehand leert mensen hoe een houding, als je paardrijdt, niet hoort te voelen, hoe het wel hoort te voelen, en hoe het paard dat weer voelt.

Ze heeft het dus de godganse dag met mensen over hun proprioceptie. En dan wil ze daar óók nog over bloggen. Ga er maar aanstaan.

Nou kan Sara Ouwehand echt wel wat

Met een paard waar iedereen met een boog omheen liep, een Haflinger van 22 jaar oud, bereikte ze deze zomer de Grand Prix. Sara: ‘Zijn stap is niet heel best en hij heeft een matige galop. Ook voor een Haflinger. Dus je kunt je sowieso afvragen waar ik mee bezig was.’

Vriendschap, is het antwoord. Met Rebel, haar paard.

Terug naar haar werk. Omdat ik als kind heb paardgereden, weet ik nog een beetje waar het om gaat. Maar Sara wil in haar blog uitleggen waarom je niet leert hoe je niet rondstuitert op je paard als je de uitleg opvolgt die gangbaar is, in maneges. En wat een betere uitleg is. En hoe je dat zelfs op je burostoel kan invoelen.

Een pittige klus.

Voor de liefhebbers is hier het hele gesprek. Het originele blog en het geredigeerde blog staan op deze pagina (niet geïndexeerd).

En voor wie geen zin heeft in een half uur lang meedenken haal ik er twee vragen uit.

Te kort schrijven, kan dat?

Sara is bang dat ze in haar tekst niet genoeg uitlegt wat ze precies bedoelt. Dat ze te weinig woorden gebruikt.

Kan dat?

Hoe vies mag je schrijven?

Voor haar stuk over hoe je in sync met je paard kunt bewegen heeft ze een opvallende kop: Waarom paardrijden is als poepen.

‘Kan dat?’ vraagt ze. ‘Kun je vieze woorden gebruiken, in je tekst?

Andere edits vind je hier.